Πολλοί ασθενείς προσερχόμενοι στο ιατρείο με μια παλιά ρήξη του μηνίσκου και μια εξέταση (π.χ. μαγνητική τομογραφία) που περιγράφει π.χ. «μερική» ή τύπου ΙΙ ή 2ου βαθμού και αναρωτιούνται αν θα πρέπει να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση ή όχι.
Οι ασθενείς πρέπει να γνωρίζουν ότι πλέον οι επεμβάσεις των μηνίσκων είναι οι πιο συχνές και καθημερινές επεμβάσεις στην σύγχρονη ορθοπαιδική.
Οι επεμβάσεις των μηνίσκων γίνονται πλέον αποκλειστικά με αρθροσκοπικό τρόπο. Δηλαδή, δεν περιλαμβάνουν ανοικτές τομές, παρά γίνονται με τη χρήση ειδικής κάμερας και εργαλείων διαμέσου 2 οπών (keyhole surgery).
Οι ασθενείς πρέπει να γνωρίζουν ότι πλέον οι επεμβάσεις των μηνίσκων είναι οι πιο συχνές και καθημερινές επεμβάσεις στην σύγχρονη ορθοπαιδική.
Οι επεμβάσεις των μηνίσκων δεν απαιτούν μετεγχειρητικά ακινητοποίηση σε νάρθηκα ή γύψο, δεν απαιτούν βάδιση χωρίς φόρτιση, δεν έχουν μακρά περίοδο αποκατάστασης και φυσικοθεραπείας, αλλά αντίθετα ο ασθενής κινητοποιείται να επιστρέψει γρήγορα σε δραστηριότητες.
Οι επεμβάσεις των μηνίσκων στη σύγχρονη ορθοπαιδική περιλαμβάνουν την αρθροσκοπική συρραφή του μηνίσκου ή οποία προτιμάται έναντι της μερικής μηνισκεκτομής (όταν αυτό είναι εφικτό).
Οι επεμβάσεις των μηνίσκων όταν γίνονται από εξειδικευμένους χειρουργούς γόνατος, έχουν μικρή διάρκεια σαν «καθαρό χρόνο επέμβασης» (συνήθως της τάξης των 10-20 λεπτών) και άμεση έξοδο από το νοσοκομείο, χωρίς να απαιτείται παραμονή (daycase surgery).
Οι επεμβάσεις των μηνίσκων όταν γίνονται από εξειδικευμένους χειρουργούς γόνατος, έχουν άριστα αποτελέσματα και ο ασθενής επιστρέφει σε καθημερινές δραστηριότητες εντός 1 εβδομάδας και σε πλήρεις αθλητικές δραστηριότητες σε 1 έως 1 1/2 μήνα από την επέμβαση.
Σε κάθε ρήξη του μηνίσκου και ανεξαρτήτως του μηχανισμού κάκωσης, και εκτός ελαχίστων περιπτώσεων ρήξης μηνίσκου, π.χ. όταν ο μηνίσκος κόβεται σαν «χερούλι κουβά» (bucket-handle) οπότε χρήζει χειρουργικής αντιμετώπισης απευθείας, όλοι οι ασθενείς δικαιούνται ένα μικρό διάστημα εντατικής και πολύ συγκεκριμένης συντηρητικής θεραπείας με την πραγματοποίηση ειδικής φυσικοθεραπείας που ορίζεται από το χειρουργό.
Όμως σχεδόν το 50% των ασθενών επιστρέφει χωρίς βελτίωση και αντιμετωπίζονται χειρουργικά. Η χειρουργική θεραπεία της ρήξης του μηνίσκου περιλαμβάνει τη συρραφή της ρήξης του μηνίσκου ή την αρθροσκοπική μερική μηνισκεκτομή, κατά την οποία αφαιρείται το ελάχιστο δυνατό τμήμα του φθαρμένου μηνίσκου, ενώ διατηρείται το υπόλοιπο υγιές που προστατεύει την άρθρωση.
Όταν ένας ασθενής πραγματοποίησε αυτήν την περίοδο συντηρητικής θεραπείας χωρίς βελτίωση, πρέπει να αντιμετωπισθεί χειρουργικά. Η παραμονή μιας ρήξης του μηνίσκου χωρίς αντιμετώπιση προκαλεί, καταρχήν, πόνο στον ασθενή και τον εμποδίζει να κάνει ορισμένες δραστηριότητες. Αυτό είναι και ο κυριότερος λόγος που ο ασθενής πρέπει να αναζητήσει βοήθεια από ειδικό. Η αλλαγή της δραστηριότητας ώστε να μην “με πονάει η ρήξη του μηνίσκου μου” δεν είναι εφικτή λύση για νέους και δραστήριους ανθρώπους. Επιπλέον, μια ρήξη μηνίσκου μπορεί να επεκταθεί σε άλλα σημεία του σώματος του μηνίσκου, αν ο ασθενής συνεχίσει δραστηριότητες (αθλητικές, βαθιά καθίσματα, κλπ) και να περιλάβει ακόμη μεγαλύτερο τμήμα του μηνίσκου. Η σωστή επιλογή των ασθενών και τα άριστα αποτελέσματα της αρθροσκοπικής μηνισκεκτομής, καθιστούν την επέμβαση αυτή ασφαλή και προτεινόμενη από εξειδικευμένους χειρουργούς γόνατος.
