Όπως σημειώθηκε και πριν πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος είναι ένας από τους πιο σημαντικούς συνδέσμους για την στροφική σταθερότητα του γόνατος και η χειρουργική αποκατάσταση του είναι πολύ συνηθισμένη.
Ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος είναι με απλά λόγια, ένα είδος “σχοινιού” μέσα στο γόνατο, που αποτελείται από πολλές μικρές ίνες. Σε έναν τραυματισμό, ανάλογα με τη δύναμη που θα ασκηθεί στο γόνατο, μπορούν να κοπούν όλες αυτές οι ίνες («πλήρης ρήξη») ή μερικές από αυτές («μερική ρήξη του πρόσθιου χιαστού»).
Οι αιτίες του βλαισού μεγάλου δακτύλου είναι πολλές, αλλά οι κυριότερες είναι γενετικοί παράγοντες και τα στενά, ψηλοτάκουνα και μυτερά παπούτσια.
Στα αρχικά ασυμπτωματικά στάδια η ασθενής πρέπει να αντιμετωπισθεί συντηρητικά με παρακολούθηση και άμεση αλλαγή των υποδημάτων. Πρέπει να εφαρμόζονται άνετα και μεγαλύτερου μεγέθους υποδήματα, τα οποία να μην είναι στενά και μυτερά, καθώς και να έχουν υποστήριξη της ποδικής καμάρας ώστε να εμποδίζεται η προς τα έξω απόκλιση του πέλματος (πρηνισμός). Τέλος, θα πρέπει να επιλέγονται υποδήματα με άνετο και μαλακό πρόσθιο τμήμα με στόχο τη μείωση των φορτίων στο πρόσθιο πόδι.
Αυτό που γνωρίζουμε με σιγουριά σήμερα είναι ότι όπως ένα «μισοκομμένο» σχοινί αν χρησιμοποιηθεί στο τέλος θα κοπεί, έτσι και ένας πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος με μερική ρήξη, αν χρησιμοποιηθεί το γόνατο σε αθλητικές δραστηριότητες, τελικά θα αποτύχει και θα κοπεί πλήρως.
Ο χειρουργός Π.Γ. Νταγιόπουλος έχει πραγματοποιήσει εκτεταμένες μελέτες και έχει δημοσιεύσει τον τρόπο αντιμετώπισης μετά από την χειρουργική επέμβαση σε 300 συνεχόμενες περιπτώσεις ασθενών με μερική ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου.
Αυτό που πρέπει να γνωρίζει ο ασθενής είναι ότι οι μερικές ρήξεις του πρόσθιου χιαστού
– είναι δύσκολο να διαγνωσθούν μόνο από τη μαγνητική τομογραφία,
– προκαλούν αστάθεια στον ασθενή και ο σκοπός της αντιμετώπισης είναι να διορθωθεί αυτή η αστάθεια,
– γίνεται κάθε προσπάθεια να διατηρηθούν οι ίνες του πρόσθιου χιαστού που απομένουν στο γόνατο με τη χρήση ειδικών χειρουργικών τεχνικών,
– αν δεν αντιμετωπισθεί η μερική ρήξη του πρόσθιου χιαστού και ο ασθενής συνεχίσει κανονικά τις αθλητικές του δραστηριότητες, γνωρίζουμε πλέον ότι σε διάστημα 12-18 μηνών θα κοπεί πλήρως ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος και δυστυχώς θα συνοδευθεί συχνά από ρήξη των μηνίσκων, του έσω πλαγίου συνδέσμου, βλάβες του χόνδρου, κλπ που δυσκολεύουν την συνολική κατάσταση.
Η διάγνωση της μερικής ρήξης του πρόσθιου χιαστού αποτελεί πρόκληση για τον γενικό ορθοπαιδικό και απαιτεί πολύ εμπειρία. Έχουμε στη διάθεση μας ειδικές κλινικές δοκιμασίες και τεστ, (όπως φαίνεται στο παρακάτω βίντεο η διαφορά μιας μερικής από μια πλήρη ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου), ειδικές ακτινογραφίες, τεστ και όργανα δυναμομέτρησης της αστάθειας.
Με τη βοήθεια όλων αυτών των εργαλείων αποφασίζουμε κατόπιν συζήτησης με τον ασθενή τη χειρουργική αποκατάσταση της μερικής ρήξης του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου. Αυτή γίνεται πλέον αποκλειστικά με αρθροσκοπικές τεχνικές (χειρουργική διαμέσου 2 οπών με τη χρήση κάμερας και χωρίς μεγάλες χειρουργικές τομές). Χρησιμοποιούμε πάντα μόσχευμα τένοντα από τον ίδιο τον ασθενή (αυτόλογο μόσχευμα), που μπορεί να είναι τένοντας οπίσθιων μηριαίων (hamstrings), επιγονατιδικού τένοντα (bone patellar bone tendon) ή τένοντα τετρακεφάλου. Η επιλογή του μοσχεύματος γίνεται με βάση το φύλο, την ηλικία, το επίπεδο δραστηριοτήτων αλλά κυρίως, το είδος του σπορ ή τις κύριες δραστηριότητες που κάνει ο ασθενής.
Σκοπός της χειρουργικής επέμβασης είναι κυρίως να διατηρηθούν ακέραιες οι ίνες του πρόσθιου χιαστού που παραμένουν μέσα στο γόνατο, εφόσον αυτές είναι λειτουργικά επαρκείς. Αυτό γίνεται με ειδική αξιολόγηση κατά τη διάρκεια της αρθροσκόπησης. Στη συνέχεια πραγματοποιούμε τη συνδεσμοπλαστική της μερικής ρήξης του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου με τη χρήση του αυτόλογου μοσχεύματος με σκοπό να ενισχυθεί ο υπάρχον πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος με το νέο μόσχευμα και να έχουμε μια τελική εικόνα όπως αυτή.
Η χειρουργική αποκατάσταση της συνδεσμοπλαστικής ενίσχυσης της μερικής ρήξης του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου διαρκεί από 30 λεπτά έως μια ώρα ανάλογα με τις συνοδές παθήσεις του γόνατος, τη ρήξη μηνίσκων, οι οποίοι πρέπει πάντα να γίνεται κάθε προσπάθεια να διατηρηθούν και να συρραφθούν σε ταυτόχρονη ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου. Ο ασθενής εξέρχεται την ίδια ή το αργότερο την επόμενη ημέρα από το νοσοκομείο. Ακολουθεί ένα πρόγραμμα συγκεκριμένης φυσικοθεραπείας που περιλαμβάνει τρεις φάσεις αποκατάστασης, ολοένα αυξανόμενων δραστηριοτήτων, που γίνονται πάντα με τις οδηγίες του χειρουργού Π.Γ. Νταγιόπουλου και την καθοδήγηση και την τακτική ενημέρωση από ειδικό φυσικοθεραπευτή.
